zum Index

zurück

Quelle:

Gedichte in niederösterr. Mundart
Castelli Ignaz Franz

Wien 1828

Es gibt ein kleines Idiotikon oder Mundartwörterbuch  hier

Das Bild ist diesem Gedichtband entnommen.

Gedichte in Mundart
Da Busch'n Aloan Ån d'Sun Dar Åbf'lboam Da Mai Wås ma d'moasdi Gål måchd	Da Gmoan-Brun 's Buss'l Da Schbizbua in Augna'n Da Dod Main Wai und 's Nåbarn saini Jå und Noan	Jusd rechd Da Baua und sain Schim'l Wås i fiachd 's Deandl 's Hålda- Barl Da Schnaida und da Daifl

Da Busch'n Main Deand'l håd g'sågd: mechd oan Busch'n gearn håm, Und hiazd laf i af d'Wis'n und brock iar oan z'såm. Z'earschd nim i a rechd sche'ns F a i c h a r l, a blau's, Dös bidai't iari Aicharl, schaud gråd a so aus! A brinrod's S c h d o a n n a c h a r l, dös bind't i glai drån, Dös schaud si so rod wia iar Göscharl fåsd ån. Fo da H ö d s c h a b ö d s c h a s c h d a u d' n, då nim i oan Åsd, Und's bidait'n dö Doarn, das main Hearz håd koan'n Råsd. Und find't i a G l e t t' n, so nim i s' a schiar, Dö bidaid't, das ih ewi ån iar henga wiar. A S c h m å l d s b l e a m' l nim ih, — 's is gelw und bidaid't, Das ih aifa mid iar und koan'n Åndarn nöd laid. A G l e e b l å d, faschdehd si, dös muas sain dabai, Dös war ma a sauwari Liaw ohni Drai! Von F e l w a b o a m nim ih a boar Kadz'ln dazua, Dö zoag'n, das af Osdarn ih s' hairåd'n dua. Den Busch'n, den giw i iar, kån sain, das s' faschdehd, Wås i selwa gearn såchad, wån i s' Hearz dazua hed! Aloan I hån eng a Hais'l ån Roan, Dås Hais'l is sauwr und nöd kloan,    Åw'r ål maini Zima    Dö gfål'nma håld nima: Den i bi in den Hais'l aloan. Fül Vögarln, båld gros und båld kloan, Dö sids'n foarn Hais'l au'm Roan,    Ean G'sang'l duad schål'n,    Åwr 's wül ma nöd gfål'n: Den i hear håld dö Vögarln aloan. Au'm Bearchharl foarn Haus schdehd a Schdoan, Då sids' i und schnaid maini Schboan,    Då siachd ma waidmechdi,    Dö Aussichd is Prechdi: Åwr 's g'fraid ni dös Schau'n nöd aloan. Main Bödd'l is woach und nöd kloan, I åwa lich hoart  wia–n–a Schdoan;    I wålz mi håld uma    Åls hed' i an Kuma: Den i lich håld in Bödd'l aloan. A Diarn håd da Wiart fon da G'moan, Dö war fiar mi rechd, wia-n–i moan,    Zu'n Wai hån i s' g'numa    In foaringa Sůma, Und sida-den bin i nimar aloan. Es wül's åwa hiazt nima doan; Main Hais'l dös wiard iar schon z'kloan.    Dö Rua is ausg'flog'n,    I hån mi bidrog'n, O! i wolt' i war widar aloan! Ån d'Sun Du wundascheni goldani Schaib'n,    Wülsd' den schon åwigeh'n? Kunsd' noh a Wenig'l dåda blaib'n,    Hiazd' laiksd uns earschd rechd schen. Wånsd' ob'n ån Him'l schdesd, so moansd,    Du kånsd nöd brena g'nua, Wånsd' åwa so au'm Bearchadl loansd,    Bisd' miad und gibsd a Rua. Main! sågds ma doh, wås is den dås.    Wån d'Sun nöd dåbleib'n måch, So wearn dö Bleaml'n åli nås,    Åls woanad'n s' iar nåch. Bluadrod wiard 's gåanzi Fiarmamend,    I moan, es schåmd si håld, Das eam dö Sun'n Ruck'n wend't    Und hinda 's Bearg'l fåwld. Wås s' den duart drund'n z'duan håd?    Jå, maina Sögs, i wött, Si schliafd, wia s' åwigrags'ld, gråd    I's g'måchdi Födabött. Du liawa God! wås blausch i den?    Dö Sun, dö kån nöd rua'n, Jar Löbda kån s' nöd schlåfa geh'n,    Dö håd da Meni z'duan. 's gibd Laid a hinda'n Bearg'l noh,    Dö Håwa wöl'n und Droad, Riwis'l, Kearsch'n, Hai und Schdroh,    Und Bleam'ln af da Woad. So geh håld åwi, liawi Sun!    I löch mi hiazd i d'Rua, Wal i den Åndarn a wås gun;    Kim Moaring åwa frua! Rechd frua; den 's Droad is zaidi schon,    's is nedi, das i 's moah, Und d'Sus'l håd ma d'Zuasåch dån.    Wån du kimsd, kimsd si ah! Dar Åbf'lboam In Goard'n schded an ålda Åbf'lboam,    Den hån I håld schon schrökli gearn, Und wear mar duard an oanzing Åbf'l noahm,    Solt åli Eng'ln singa hearn! Main Muada håd an Åbf'l duard fazöard,    Då håd iar åfd main Fåda g'ög'nd, An Åbf'lkearn håm s' gschdökd ål zween in d'Eard:    Hiazd is a Boam, God håd 'n g'sögnd. Main Gred'l, dö main Wai is, God sai Dång!    Dö hån I d'selm ah z'earschd'n g'seg'n; Und unda'n Åbf'lboam då schdehd a Bång,    D'raf is s' ofd main'n Brusdflög g'lög'n. Und buss'ld hån i s' unda'n Åbf'lboam    Fül mülionmåhl, dös woas God! Gearn håd si's g'lid'n, åwa doh mid G'schoam,    I moan, döswög'n wearn d'Öbfl rod. Dö sib'n saubarn Buam, dö i no hå,    Dö schbül'n doart unda'n Boam hiazund, Sö grags'ln af'n Osdn af und åh,    Dös g'fraid mi schon aus Hearz'nsgrund. Drum wån dear Boam a koani Öbf'l drågd,   I hau'n main Löbdå do nöd um; I gias'n åli Dåch wån's finfi schlågd:   Dear Boam dear is main Halidum. Und wån 's håld åfd'n mid miar an End',   Koan Mensch kån Briaf und Sig'l håm, — So miass'n s','s schdehd schon g'schrib'n in Destamend,   Mi unda'n Åbf'lboam begrå'm. Da Mai O main! o main! wia schen is 's haind!    Es laid't oan nöd dahoam. Wia d'Sun so liawli åwaschaind,    Als wån s' oan åbhohl'n kam. Måchd's åli Diar'n af! — dö Lufd    Dö hülfd Oan'n noh in d'Schua, Und schdand ma hålbs schon in da Grufd;    Ma kån s' nöd schlicka gnua. 's is håld a gånza Kearl, dear Mai,    A Zauwra wia mi zimd, Es muas si Ålas g'wandt'n nai,    Und lach'ln wån a kimd. Faschdöckd a Schnee si in an Öck    Und moand, då war fain Nösd, Ear find't 'n doh und buzd 'n wög,    Åls war a nia då gwösd. Und wån a Boam dö Gnoschbna noh    So g'wåldi z'såmazwengd, Göbd's åchd, wia s' eam dear Sågra doh    G'schwind ausanånda schbrengd. Dö Wis'n miass'n d' waissi Bfoad    Ausziag'n, wån s' a nöd mög'n, Und — håsd 'n nöd g'seg'n! — a schen's grean's Gload    Mid Bleam'ln g'schickd ånlög'n. Sain Nås'n muas goar hoagli sain,    Den d'Graid'ln miass'n öb'n Den g'schdrenga Hearn åli fain    A liawlig's G'rich'l göb'n. Dö Learcharl'n und dö Nåchdigål'n,    Dö si so lång nöd riarn, Dö miass'n eam, das d'Lufd duad schåln,    Af oanmåhl musiziarn. Und ah d'Frau Suhna dearf's nöd draib'n    Wia sunsd, då is koan Röd, Dö muas fül lenga dåda blaib'n,    Måg wol'n oda nöd. Da Wind, dear sunsd'n blås'n håd    Aus fol'n Håls, rechd wüld, Dear dearf hiazund nuar laund'ln g'råd,    Das ear eam 's G'sichd åhkühld. Und wås dear Kearl noh waida duad    Da Mai, erschd bai dö Laid: Ear rig'ld eana 's gånzi Bluad,    Und måchd ean 's Hearz so waid. Fon foaring Höarbsd ån söds i schon    Da Bådalis'l zua, Sie åwa lafd ålwahl dafon    Und wül fon miar a Rua. Earschd hiazd in Mai håd s' biss'n ån:    I hån iar d'Schbåds'n zoagd, Då håd s' zwoa diafi Saifza dån,    Und håd si zuwa g'noagd. Wås ma d'moasdi Gål måchd I hån a Haus, dås schdehd ån Wåld,   Und måchd ma weni Blåch, Wån håld an Schind'l åwafåld,   Måch i a naigs in's Dåch; Åfd wiard's a Joar guad wida blaib'n, Und 's kån in d'Schdum nöd ainaschnaib'n. I hån a Kua, i sol's nöd såg'n,   Dös is an oanzichi Kua, I dearf's nöd fuadarn, dearf's nöd schlåg'n,   Und Müli gibd s' ma gnua. Sie måchd ma 's gånzi Joar nigs z' doan, I draib s' af d' Woad, åfd blaibd s' aloan. I hån a Ros, dös duad falai   Ah Ålas, wås i måch; Es nimd faliab mid Ghack und Hai,   Und ziagd 'n gånz'n Dåch. Af d'Nåchdm då lögd sa si af's Schdråh; In åla Frua is 's wida då. I hån an groß'n Åcka, — nån!   Bai den sözd 's fraili Blåch, Wån åwa kimd da Sumar ån,   Bizåld a's daus'ndfåch, Es håd rundumadum um mi Koan Baua so a Koarn wia-n-ih. I hån a Wai, — dös is main Graus,   Dö måchd ma Kuma gnua, Mear åls main Åcka und main Haus,   Mear åls main Ros und Kua; Dö brumd und zånkd åfd 's gånzi Joar, Måchd graw miar fuar da Zaid main Hoar. Main Haus, dös is fül bössa g'wis,   Wal's mi fuarn Wöda schizd: Sie måchd a Wöda, wån koan's is,   Daß 's dunad und daß 's blizd. Und gib-i-iar aufi oan's auf's Dåch, So gibd s' döswög'n doh nöd nåch. Und liawa is ma ah main Kua:   Den wås ma nedi håm, Ån Schmåds und Buda, gibd s' ma gnua,   's Wai åwa frißd ma's z'såm; I kån s' aloani aussi draib'n: 's Wai wül ma nöd aloani blaib'n. Und liawar is mar ah main Ros:   Gånz ohni åli Wigs Ziagd's Ålas, noh so schwar und gros;   's Wai åwa ziagd ma nigs! Und niamåhls losd s' wia 's Ros, af mih, Schrai ih: "da hått!" so ziagd's: "da hi!" Und liawar is mar a main Feld,   Dös bringd ma Fruchd fiar d'Blåch, 's Wai åwa bringd ma nigs af d'Weld;   Mi drifd schon fåsd da Schlåch, Das i fiars Haus und fiar main Geld Koan Öarm nöd hån då af da Weld. Ös Buam! nöd bid'n kån i eng gnua:   Nehmd's eng a Baischbül drån, Schåfd's eng a Hais'l und a Kua,   A Ros, an Åckar ån, Nuar nehmd's eng åwa jå koan Wai, Den dö faload't eng Ålas glai. Da Gmoan-Brun "Fåda! måchds ma koan grimig's G'sichd,    Heard's mi åfd ån, håbd's Giduld, Ån dear gånz'n fazwickd'n G'schichd    Is unsa Gmoan-Brun nuar Schuld. 's hoasd, das ma drinad sain Zuakumbfd lösd,    Au'm Åb'nd, wån åwigehd d'Sun, Då hån i den åfd, wån i drausd bin gwösd,    Ainig'schaud ålmåhl in Brun. 's earschdimåhl, wia-n-i so af dö Zeg'n    Afi bi g'schdig'n au'm Schdoan, Hån i mi ålwal nuar selwa g'seg'n,    Muadaseli aloan. 's dritimåhl, wia-n-i mi hån ainibuckd,    Schröckli daschrock'n bin i: Då håd da Håns mid miar aussaguckd,    Und håd glach'ld af mih. Und da Brun, Fåda, dear håd nöd g'log'n,    Zwaif'ld hån i schon schiar, Åwa wia-n-i mi z'ruck hån bog'n,    Is da Håns g'schdånd'n bai miar. Åfd'n hån i a långi Zaid    Såch'n drin g'seg'n, liaw und schen, Buss'ln af Buss'ln und Lusdikaid,    Åwa sunsd neamdsd åls uns zween. Åwar af oanmåhl — woas maina Drai    Nöd, wia dös Ding den is g'scheg'n — Hån i in Brun bai uns zwoa'n dabai    Goar a kloan's Biawarl drin g'seg'n. Und dös kloan Biawarl — 's is wundaboar —    Hån i håld hiazd, es is main, Schaud's ös nuar ån, 's is a liawa Noar,    Ma kån goar nöd hoarw af eam sain. Drum Fåda, saidt's nöd so grimi dol,    Schaud's ah in Brun und håbd's Muad! Dear håd ma zoagd schon, wås g'scheg'n sol,    Das widar Ålas wiard guad. Z'earschd hån i g'seg'n mih und 'n Håns,    Wia ma soan gånga in d' Bfoar, Ih hån au'm Kobf g'håbd an brechding Grånz,    Draud soan ma woarn bain Åldoar. Ös, liawa Fåda, ös håbd's dazua    Fraidi 'n Sög'n uns göbn, Und böd'n håd uns da kloani Bua,    Das ma'n au'm Oarm aufi höb'n." 's Buss'l A Buss'l is a g'schboasig's Ding,    Es rig'ld oam 's gånzi Bluad, Mar ißd's nöd und ma drinkd's ah nöd,    Und's schmökd doh goar so guad. Es wiard oam so kuarjos dabai,    Das ma's nöd såg'n kån, In Laib soan lauta Köfa drin,    Dö fångan z'wuarl'n ån. Wån's Gösch'l schen rod ausg'schlåg'n is,    Und bolstard guad mid Mias. Das ma si broad draf måch'n kån:    Dös is unmenschli sias! Und wear amåhl oan Buss'l kriagd,    Dear gibd schon goar koan Rua, Und wån eam 's Deand'l hundad gibd,    So håd a noh nöd gnua. Wån Oana goar koan Mahl nöd hed,    Dös war an årma Mån; Mid'n Öss'n kam a schon noh draus,    Åwa 's Buss'ln gang nöd ån. Bua! wånsd' di nöd rechd z' röd'n drausd    Mid'n Deand'l, nim s' bai'n Håls, Båp iar a såfdig's Buss'l ån,    So woaß s' schon nåchar ål's. Den wås koan Schraiwa b'schraib'n kån    In fiarazwoansich Dahl, Dös drukd a söltana Drukar aus    Au'm Deand'ln ina Mahl. Und wån s' ah duad rechd öargali,    Sie gibd da koani Schlög; Und wån s' ah fuchz'gmahl 's Mahl åwischd,    Sie wischd's so g'schwind nöd wög. Wån ih mid maina Goas'l schnålz,    In Laib oam 's Hearz'l låchd: A Buss'lschnålzar åwar is    No fül a greß'ri Bråchd! Dös is dear Schnålza, zimd mi fåsd,    Den an iada Mensch muas hearn, Wån ear a rechda Mån wül sain,    Und wån a g'schaid wül wearn. Da Schbizbua in Augna'n Main Deandl håd Aigarl    Wia da Him'l so blåw, Und es wiard ma föli oangstli    Wån i ainig'schaud håw. Då flimarld 's und flamarld 's,    Rolld hear und rolld hin, Und i lås mar's nöd nema:    A Schbizbua sidsd drin. Den Schbizbuam, den bfiffing,    Den ken i goar guad, Und ån miar kent's sa's seg'n,    Wås ar'n Laid'n ånduad. Ear låsd mi nöd råsd'n,    Ear låsd mi nöd rua'n, Muas ålwal an Bliza    In iar Fenstarl ainidua'n. Es schmökd ma koan Suppa,    Es schmökd ma koan Schdearz, Aus iarn Augna'n glengd ar aussa,    Und glengd aini in main Hearz. Ear draibd mi håld uma,    Und ruad schon nöd eh, Bis i z'lödsd mid main'n Deand'l    Zum B'foara hin geh. Da Dod Da Dod woar gånz an åndra Måhn    In guad'n åld'n Zaid'n,    Då håd a håld 'n Laid'n Nöd so fül Bes's und Load's åndån,    Håd nöd so g'wåldi umag'hausd,    Und wås eam g'fåld, glai wöckag'mausd. Då kunt ma schdubf'n noh in Rua    An'n Åbf'lkearn in Goard'n,    Ma kunt 'n Boam dawoard'n; Hiazd schdubfd da Fåda, und da Bua    Wiard 's deanad wohl noh koam dalöb'n,    Das d'Boamar eam an Schåd'n göb'n. Dö Laid soan zwoa, drai hundad Joar    Åld wuarn; da Dod is kema    Und håd s' earschd dearf'n nehma, Wån eana 's Löb'n schon z'wida woar;    Då håd ma kina Haisa bau'n,    Und in da Weld si umaschau'n. Und döswög'n, wal ear Åln håd g'fåln,    So håm s' — sågd miar a G'schaida —    Nöd wiar an Gripp'nraida Den Dod zu selwing Zaid'n g'måhl'n;    Rodwanglad siachd ma'n, jung und schen,    Då af dö åld'n Bild'ln schden. Hiazd åwa, sidaden a glai    Kimd mid da Sögas gånga,    In Fåda duad wegfånga Fon Kinda'n, und 'n Måhn fon Wai,    Und sidaden ear ohni Load    Dås Schens'd und Jingsdi z'såmamoahd: Hiazd is a fiarchdali schon Ål'n,    Und Neamsd mear kån a laid'n;    Drum doan s' wiar a Graid'n So bloach mit hohl'n Augna måhl'n.    Schon rechd! fülaichd fadriaßd 's den Hearn,    Und ear wiard widar åndaschd wearn. Main Wai und 's Nåbarn saini Dum did'l dai! I hån a Wai,    Åwa 's war ma 's Nåbarn saini    Noh fül liawar åls dö maini, Dö mechd i håm, Nåcha gang's z'såm. Dum did'l dai! G r o s  is main Wai;    Kloana fül is 's Nåbarn saini,    Åwa molada åls maini, Dearar iar Mån Schdosd nindaschd ån. Dum did'l dai! G'schaid is main Wai,    's Nåbarn saini is fül duma,    Wolt', i häd dö dumi g'numa! D' main måchd ma hoas, Wal s' Ålas woas. Dum did'l dai! G u a d  is main Wai;    Wås i dua, sie röd't nigs aini,    Åwa, Heargod! 's Nåbarn saini, Dö rig'ld 's Bluad: Und dös is guad! Dum did'l dai! D r a i  is main Wai!    Bössa war's, sie dad 's rechd draib'n,    Dearfs't i a so drai nöd blaib'n, Rödad a Woart Mid deara doard! Dum did'l dai! 's is håld main Wai!    Dös is 's schlimsd': fiar d'agna Såch'n    Håd ma håld koan rechd'n G'schmåch'n; Dö Åndarn g'hearn, Dö mechd ma gearn. Jå und Noan Wån d'Muada sågd: "Kim, Söpp'l, frisch! Dö Suppa schded schon af'n Disch!"           Då           Schrai i lifdi: " Jå!" Wån s' åwa sågd: "Da Hån håd g'schria'n, Schdeh af, geh aussi mid'n Kia'n!"           Då såch i: " Noan!"           Dös måch i håld nöd doan. Wån g'schdrengi Frau rechd fraindli schaud, Sågd: "Söpp'l, bring båld wid'r a Graud!"           Då           Schrai i lifdi: " Jå!" Wån åwa da g'schdreng Hear åfd schraid: "Kimd's moaring rowad'n, 's is Zaid!"           Då såch i: " Noan!"           Dös måch i håld nöd doan. Kimd åfd a Sun-, a Faijadåch, Fabiad't da Bforar åli Blåch,           Då           Giw i eam Rechd af da Kånz'l, sach: "Jå!" Wån 'r åwa af da Kånz'l bfnausd, Und iwa 's Dånz'n a noh hausd,           Då såch i: "Noan!"           Dös dearf mar ålmåhl doan. Siach i dö Miadl bain Fensda schdehn, Und ruaft sie: "Söppl, mågst aina gehn?"           Då           Schrai i lifdi: " Jå!" Wån s' åwa drin wås blauschd fon G'foar, Und frågt: "Wülsd Jå såg'n bain Åldoar?"           Då såch i: " Noan!"           Dös måch i håld nöd doan! Jusd rechd Fül büldscheni Deand'ln gibd's rundumadum, Åw'r ih hån dö maini und schau mi nöd um. Ös wißd's nöd, wårumih ån deara so heng: Göbd's åchding ös Laid'l, fadrau'n wül 's eng. Nöd z'gros is s', nöd z'kloan, wül i bussl'n mid iar, So dearf ih mi nöd schdröcka, nöd bucka zun iar. Nöd z'dick is s', nöd z'din; den miar kunt ah fuar Ål'n Koan Zaunschdöcka nöd, und koan Mosdhöfa gfål'n. Nöd z'wüld is s', nöd z'schen; den wa s' wüld, gab's a G'schra, Und wa 's Mensch'l goar z'schen, g'falad s' Ånda'n håld ah. Nöd jung is s',nöd z'åld, gråd so rechd fiar main Bluad, Und das s' woas, wo da Bat'l in Mosd schenka duad. Nöd z'gschaid is s', nöd z'dålkad; ich mechd koan dum's Wai, A goar g'schaidi åwa schon goar nöd, — bilai! Nöd z'raich is s', nöd z'oarm; gråd so fül bringd s' 'n Mån, Das s', wås s' eam håd zuabråch, nöd fuarrubfa kån. Sie is håld jusd rechd und sie schdehd jusd zu miar, Und dessandwög'n wiar ich ah glickli mid iar. Wån s' weniga häd, so häd ich s' nöd gearn, Das s' åwa nu mear håd, is a nöd z'bigear'n. Åfd rechds is a Hib'l und links is a Gruab'n, Dö fain in da Mitt blaib'n, foan d' gschaidasd'n Buab'n. Da Baua und sain Schim'l Hi! Schim'l, hi! Ziagsd nöd, so schlåch i di! Wån maini Felda miar nigs dråg'n, So bin i nåcha selwa g'schlåg'n; Hi! Schim'l, hi! Ziagsd nöd, so schlåch i di! Hått! Schim'l, hått! Hoan, Kearl, bisd hiazd schon mått? I oarwad iwa fuchzi Joar, Und 's Oarwad'n is noh nöd goar; Hått! Schim'l, hått! Du bisd fül z'frua schon mått! Lauf! Schim'l, lauf! Bearchåh gehd's, nöd bearchauf; Wån's laichd gehd, muas ma lifti sain, Wån's schwoar gehd, kån ma drenz'n fain; Lauf! Schim'l, lauf! Bearchåh gehd's, nöd bearchauf! Åh! Schim'l åh! Schdeh schdad, hiazd soan ma då! Håsd g'oarwad, das d' bisd wasch'lnås, Griagsd hiazd an Suf und guad'n Frås. Åh! Schim'l åh! Schdeh schdad, hiazd soan ma då! Wås i fiachd Kån mi goar nöd biglåg'n, Bi nöd grång, kån's nöd såg'n,    Hån a Kua und a Bfeard,    Hån a Haus und an Heard, Hån a Wai und a Kind, Nimd mar 's Koana so g'schwind. Wån mar 's Bfeard dad grebiar'n, Wån i d' Kua dad faliar'n,    Dad ma wårl rechd weh,    Gang ma jusd so wia-n- eh; Ohni Bfeard, ohni Kua, Häd i döswög'n noh g'nua. Wån a Faja auskam, Und main Hais'l miar nam,    Wuardt m'r oan rechd'n Schdos göb'n,    Dad 's håld doh iwalöb'n; Håd mar lusdinga Muad, Schlåfd mar iwarål guad. Miaßt i grång lig'n in Bödd, Und kunt oarwad'n nöd,    Wån i 's iw'l a noahm;    Deng i: God suachd di hoam; Dad main Lis'l mi bflög'n. Schnåpp i auf, — nån, maindswög'n! Wån da Dod åwa kam Und main Waib'l miar nahm,    Und main Kind'l dazua,    Hed i nimar a Rua, War ma d' gånzi Weld loar, Bis i a d'selmad war! 's Deandl Deandl! wås håsd den in'n Augna'n drin?    Deand'l! wås håsd den då drin? Das i håld, wån i nuar ainischau,    Ålwal in gånz'n Laib brin? Auweh! miar wiard nöd guad, Aufi in Kobf schdaigd 's Bluad,    Und unt'n ah in Hearz    Gschbiar i an Schmearz. Deand'l! wear håd da dö Back'ln g'måhl'n?    Deand'l! wear håd da s' den g'måhl'n? Das ma håld moand, es soan Rosna drån,    Und glai danömad Schneebål'n. Wån i s' so siach — a Bain Mechd i då ålmåhl sain,    Hinfliag'n und sudz'ln drån,    Wås i nuar kån. Deand'l! wås muas in dain'n Hoar'n sain?    Deand'l! wås muas då drin sain? Das ma von diar nima wöcka kån,    Åls wån ma fawick'ld war drain. Dunk'l soan s' wia dö Nåchd, Soan doh a helli Bråchd;    Mechd löb'n und schdearb'n håld    Drin in den Wåld. Deand'l! wås håsd den ån gånz'n Laib?    Deand'l! wås håsd den ån Laib? Das i koan åndri af Eard'n mechd,    Åls di aloani zun Waib? Wån i di nöd griag'n dua, Bin i an oarma Bua,    Is ma main Glick faschdroad,    Dua mar a Load. 's Hålda- Barl Da Hans'l hålt Ogsna, dö Gred'l hålt Kia, Und åfd håms' anånd gearn griagd, ma woas goar nöd wia. Da Hans'l håd ausdrib'n um fiari fuar Dåch, Und dö Gred'l håd ausdrib'n um finfi glai nåch. Da Hans'l håd hindrib'n zun Gmoanwiart sain'n Droad, Und dö Gred'l håd hindrib'n danömad af d'Woad. Dö Gred'l håd dud'ld herent bai dö Kia, Und da Hans'l håd dud'ld fon drent'n mid iar. Da Hans'l håd iwri a Buss'l g'woarfa, Und dö Gred'l håd åfd'n oan's iwrakaid a. 'n Hans'l saini Ogsna, da Gred'l iari Kia, Soan unt'ranånd kema, ma woas goar nöd wia. Da Hans'l und d'Gred'l soan ah bainånd g'wösd, Und Neamsd håd's nöd g'wusd, dös woar schon 's ålabösd. Und g'heiråd håm s' åfd, 's schdengan hiazd in oan'n Haus Dö Ogsna und d'Kia, und so is dö G'schichd aus. Da Schnaida und da Daifl (A fungelnågelnaichi åldi esdaraichischi G'schicht) Da Daifl is an åbschalicha G'söl, Ear wül åli Seelen håm in da Höll. Anmål håd a g'schbidzd af an Schnaida goar, Wo d'Seel g'wis nöd appatitli woar. Dear is bai dar Oarwad g'söss'n gånz schdad, Und håd ån an naichen Måntel jusd g'nahd. Da schnofeld da Daifl: "Ih muaß di hol'n, Walst so fül Flöckeln in Leben håst g'schdol'n! In Schnaida is 's Hearz zwoar in d'Hosen g'fål'n Wia-r- a d'bluadrodi Zunga håg g'seg'n und dö Krâll'n. Åwa kök schbringd a af und schraid laud: Riarst mih ån So bögl i da'n Schwaf aus daß d'denken solst drån! Da Schnaida sågd: Flöck hån i g'hålden in Haus Hå åwa in Oarma'n Hosen g'måchd draus. Då schduzd da Daifl und schnobfazd und schaud Und håd si in Schnaida nöd ånz'rüar'n mear draud. Ear denkt åwa: woart nuar, ih kriach di noh drån, Da Daifl kent d' Schwöchen der Menschen schon. Da Schnaida nahd wida, da Daifl schaud Auf anmål låchd a unbändi laud, Und schraid: Schnaida! du bist a dålkada Bua Wal du goar nöd nah'n kånst, frötten nuar! Da Schnaida schraid fuchdi, — dös gehd eam ån d'Ear "Ih frötten? und woar bain Voarschånd in da Lear. Dear is an Ös'l, dear sågd, daß ih frött!" ""Wasd wås,""" sågd da Daifl, "" so måch'n ma a Wött! Dö Öarmeln, dö zween g'hearn in Måntel hinein Nah du oan und ih nah den åndarn glai ain. Wiarsd du ehnda förti, so daß nix fehld, So wiar ih da göbn an Såck volla Geld. Wån åwa main Öarmel eh aingnahd wiard sain, So g'heard dain Seel, wån du schdearben wiarst, main."" Da Schnaida gehd's ain, da Kearl håd Muad, Und untaschreibt in Contrakt mid sain'n Bluad. Da Daifl nöb'n eam auf dö Bank si postiard Då håd'n sain Schwaf a bissel g'schöniard. Da Daifl nimd glai a söchsöll'nlånges Goarn Zun nah'n, den ear wül dås Ainfadeln daschboarn. Hiads nahens, da Schnaida måchd kloani Schdich Da Daifl plågd si goar fiarchtalich. Wal ear håd g'håbd so an långa Fåd'n, So håd eam dås Nah'n so lifdi nöd gråd'n. Bai jöden Schdich håd a si aussig'schubfd Bain Fensta und is wida ainag'hubfd. So is da Schnaida eh förti woarn, Und da dumi Daifl håd d'Wött foloarn. Dås Geld håd a glögd volla Gift af dö Bånk Und is nåcha åhg'foarn mid fiarchtaling Gschdånk.